Τα επινεφρίδια είναι αδένες τριγωνικού σχήματος 3-4 εκ, κίτρινο-ωχρου χρώματος τοποθετημένα επάνω στους νεφρούς. Οι αδένες αυτοί είναι ενδοκρινείς και εκκρίνουν ορμόνες απαραίτητες για τη λειτουργία του οργανισμού. Οι ουσίες αυτές παράγονται σε δύο διαφορετικές ζώνες του αδένα.

Η εξωτερική ζώνη ή επινεφριδιακός φλοιός παράγει την κορτιζόνη, που συμμετέχει σε πολλαπλές και σύνθετες λειτουργίες, την αλδοστερόνη που λειτουργεί σαν ρυθμιστής του ισοζυγίου ηλεκτρολυτών και ύδατος του οργανισμού και μερική ποσότητα σεξουαλικών ορμονών (ανδρογόνα, οιστρογόνα). Η εσωτερική ζώνη ή μυελός εκκρίνει τις κατεχολαμίνες (αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη, ντοπαμίνη), ουσίες απαραίτητες στην αντιμετώπιση ξαφνικών καταστάσεων στρες.

Παθήσεις των επινεφριδίων
Οι παθήσεις των επινεφριδίων είναι σχετικά σπάνιες και η πλειοψηφία αυτών είναι καλοήθεις υπερλειτουργικοί όγκοι. Οι κακοήθειες ευτυχώς είναι σπάνιες και δύσκολα αντιμετωπίσιμες.
Τα συμπτώματα που προκύπτουν από την υπερβολική έκκριση των επινεφριδιακών ορμονών σχετίζονται με το είδος του όγκου που αναπτύσσεται, με το μέγεθος και την εκκριτική του ικανότητα. Έτσι τα κύρια συμπτώματα είναι υπέρταση, ταχυκαρδία, χαρακτηριστική παχυσαρκία, σακχαρώδης διαβήτης, ανωμαλίες του κύκλου στις γυναίκες, λέπτυνση του δέρματος, ραγάδες και άλλα στο σύνδρομο Cushing  και η αύξηση της αρτηριακής πίεσης στο φαιοχρωμοκκύτωμα  και στο αλδοστερόνωμα .
Υπάρχουν επίσης οι μη λειτουργικοί όγκοι (4) των επινεφριδίων που αναπτύσσονται και μεγαλώνουν σιωπηλά και διαγιγνώσκονται σε τυχαίο εργαστηριακό έλεγχο (υπερηχογράφημα, αξονική ή μαγνητική τομογραφία). Οι πλειοψηφία των ογκιδίων που είναι μικρού μεγέθους και παραμένουν στάσιμοι συνήθως είναι καλοήθεις, ενώ αυτά που εξελίσσονται ραγδαία ή μεγαλώνουν απότομα μπορούν να είναι καρκίνος  του φλοιού των επινεφριδίων.