Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός στα πλαίσια πολλαπλής αδενωμάτωσης.

Σε μια πολύ μικρή μερίδα των ασθενών ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός συνυπάρχει μαζί με πάθηση άλλων ενδοκρινικών αδένων όπως ο θυρεοειδής, το πάγκρεας και τα επινεφρίδια. Οι σπάνιες αυτές περιπτώσεις αφορούν άτομα κάθε ηλικίας και μερικά από αυτά έχουν κληρονομικό χαρακτήρα.
Οι παθήσεις που εμπλέκονται συχνότερα στα σύνδρομα αυτά είναι το μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς, το φαιοχρωμοκύττωμα των επινεφριδίων και το ινσουλίνωμα του παγκρέατος.
Ο ενδοκρινολόγος ή ο ειδικός παθολόγος που αναλαμβάνει την διερεύνηση ενός περιστατικού με υπερπαραθυρεοειδισμό πρέπει να έχει υπόψη του το ενδεχόμενο της συμμετοχής στα σύνδρομα αυτά ιδίως όταν πρόκειται για ασθενείς μικρής ηλικίας.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση παραμένει η χειρουργική αφαίρεση των πασχόντων παραθυρεοειδών αδένων, όμως σε μερικές περιπτώσεις προΐσταται άλλη θεραπεία. Όταν υπάρχει παροξυσμική υπέρταση λόγω φαιοχρωμοκυττώματος επινεφριδίου πρέπει να προηγηθεί η λαπαροσκοπική επινεφριδεκτομή. Σε περίπτωση συνύπαρξης του υπερπαραθυρεοειδισμού με μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς πρέπει να συνδυαστεί η αφαίρεση των δύο αδένων και ενδεχομένως των τραχηλικών λεμφαδένων στην ίδια επέμβαση.

επιστροφή